CamelCase چیست و چه کاربردهایی دارد؟

CamelCase روشی برای جدا کردن کلمات در یک عبارت است که در آن حرف اول هر کلمه با حروف بزرگ نوشته می‌شود و از فاصله استفاده نمی‌شود. این روش معمولاً در آدرس‌های وب، برنامه‌نویسی و نام‌گذاری در کامپیوتر به کار می‌رود. این نام به دلیل شباهت حروف بزرگ به کوهان‌های پشت شتر انتخاب شده است.

CamelCase به طور رسمی به عنوان حروف بزرگ میانی (medial capitals) شناخته می‌شود و ممکن است با نام‌ها یا سبک‌هایی مانند PascalCase، camel case، InterCaps، mixedCase یا WikiCase نیز مورد اشاره قرار گیرد.

در CamelCase، حرف اول ممکن است بزرگ یا کوچک نوشته شود. این تفاوت به صورت زیر دسته‌بندی می‌شود:

UpperCamelCase: حرف اول بزرگ نوشته می‌شود.
lowerCamelCase: حرف اول کوچک نوشته می‌شود.
سبک PascalCase همیشه با حرف اول بزرگ شروع می‌شود.

کاربردهای CamelCase

بسیاری از شرکت‌ها و فناوری‌ها از CamelCase برای ایجاد کلمات جدید از کلمات موجود استفاده می‌کنند تا بتوانند آن‌ها را به عنوان علائم تجاری ثبت کنند. برخی از نمونه‌ها عبارتند از: iPhone، AirDrop، DisplayPort، OneDrive، PlayStation، YouTube و TechTarget.

مثال‌هایی از نام‌گذاری با CamelCase

نمونه‌هایی از استفاده از CamelCase در نام شرکت‌ها، محصولات و برنامه‌نویسی شامل موارد زیر است:

هنگامی که کامپیوتر متن را تحلیل می‌کند، فاصله‌ها را به عنوان جداکننده بین کلمات در نظر می‌گیرد. CamelCase در مواردی استفاده می‌شود که به دلایل فنی امکان استفاده از فاصله وجود ندارد. این موضوع ممکن است خواندن عبارت را دشوار یا مبهم کند. به عنوان مثال، عبارت chartable می‌تواند به دو صورت تفسیر شود:

char table (جدولی از کاراکترها)
chart able (قابلیت رسم نمودار).
روش‌های دیگر برای حذف فاصله شامل استفاده از خط تیره (kebab-case) یا زیرخط (snake_case) است.

CamelCase در آدرس‌های وب

آدرس‌های وب اغلب از CamelCase برای جایگزینی فاصله‌ها استفاده می‌کنند. نام دامنه‌ها نمی‌توانند شامل کاراکترهای خاص باشند و به بزرگی و کوچکی حروف حساس نیستند، بنابراین بسیاری از وب‌سایت‌ها نام دامنه خود را به شکل CamelCase می‌نویسند تا خواندن و به خاطر سپردن آن‌ها آسان‌تر باشد. اگر فاصله‌ای در آدرس وب وجود داشته باشد، باید از کدگذاری درصدی ASCII استفاده شود و آن را با %20 جایگزین کند، که خواندن و تایپ کردن آن دشوار است. همچنین هشتگ‌ها و برچسب‌های پست اغلب برای خوانایی بهتر با CamelCase نوشته می‌شوند. برای مثال، ایمیل‌هایی مانند JohnSmith@techtarget.com نیز ممکن است به این سبک نوشته شوند.

CamelCase در نام فایل‌ها

 CamelCase ممکن است در نام‌گذاری فایل‌ها نیز استفاده شود. با وجود اینکه اکثر سیستم‌های فایل از فاصله در نام فایل‌ها پشتیبانی می‌کنند، دلایل زیادی برای محبوبیت CamelCase وجود دارد:

اگر یک فایل در آدرس اینترنتی استفاده شود، کدگذاری فاصله در نام فایل ممکن است باعث مشکلاتی شود.
ارجاع به نام فایل یا مسیرها با فاصله در رابط‌های خط فرمان (CLI) می‌تواند پیچیده باشد و نیاز به استفاده از علامت نقل‌قول داشته باشد.
برخی سیستم‌های فایل به بزرگی و کوچکی حروف حساس هستند.

CamelCase در برنامه‌نویسی کامپیوتر

 CamelCase یک سبک محبوب در نام‌گذاری در برنامه‌نویسی و متغیرها است. به طور کلی، متغیرها می‌توانند هر رشته‌ای از کاراکترها باشند که فاقد فاصله هستند. برای حفظ یکپارچگی و خوانایی، بهترین روش این است که سازمان‌ها قوانین مشخصی برای نام‌گذاری متغیرها داشته باشند. برخی از مثال‌های متغیرهای CamelCase عبارتند از:

UserName
BirthDate
intUserAge
strUserName
استفاده از kebab-case در بسیاری از زبان‌های برنامه‌نویسی توصیه نمی‌شود، زیرا خط تیره به عنوان علامت منفی ریاضی تفسیر می‌شود.

راهنمای نام‌گذاری در برخی زبان‌ها

در برخی زبان‌ها، استفاده از CamelCase به عنوان بهترین روش در مستندات توسعه‌دهندگان توصیه می‌شود. به عنوان مثال، توصیه‌های نام‌گذاری در Java شامل موارد زیر است:

استفاده از lowerCamelCase برای متغیرها.
استفاده از UpperCamelCase (PascalCase) برای کلاس‌ها.
استفاده از SCREAMING_SNAKE_CASE برای ثابت‌ها.

حساسیت به بزرگی و کوچکی حروف

در برخی زبان‌های برنامه‌نویسی که به بزرگی و کوچکی حروف حساس هستند، توجه به این موضوع ضروری است. بسته به زبان، متغیرهای userName و UserName ممکن است به عنوان متغیرهای متفاوت یا یکسان تفسیر شوند که ممکن است باعث بروز خطا شود. زبان‌هایی مانند Java، Python و C به حروف حساس هستند، در حالی که زبان‌هایی مانند Basic و Pascal به حروف حساس نیستند.

کاربردهای دیگر CamelCase

CamelCase ممکن است در موارد دیگری مانند:

تگ‌های XML،
نام‌های DNS،
یا نام‌های Active Directory ویندوز نیز استفاده شود.
 

روش (Pascal case (PascalCase

این روش مشابه روش قبلی است، با این تفاوت که ابتدای کلمه‌ی اول نیز باید با حرف بزرگ نوشته شود؛ پس user login count را به UserLoginCount تبدیل می‌کنیم. در بسیاری از زبان‌ها از این روش برای نام‌گذاری کلاس‌ها استفاده می‌شود.

روش (Snake Case (snake_case

در روش Snake case، فاصله‌ها را با خط زیر (Underscore) جایگزین می‌کنیم و از user login count، عبارت user_login_count را می‌سازیم. همچنین در نوع All caps تمامی حروف را بزرگ می‌نویسیم، یعنی از این مثال به USER_LOGIN_COUNT می‌رسیم. از حالت اول معمولاً برای نام‌گذاری فیلدهای جداولمان استفاده می‌کنیم و حالت دوم هم برای نام‌گذاری ثوابت (Constants) رایج است.

روش (Kebab Case (kebab-case

این روش به روش قبلی شباهت دارد و به جای خط زیر از خط تیره (Dash) استفاده می‌کنیم، یعنی ترکیب user login count به صورت user-login-count انجام می‌شود.

این سبک بیشتر در URLها به چشم می‌خورد، لینک زیر را ببینید:

http://www.blog.com/cool-article-1

این راه خوب و تمیزی است و خواندن URLها را برای انسان آسان می‌کند.