در این مقاله، لیستی مختصر از مزایا و معایب معماری میکرو سرویس‌ها ارائه می‌شود که برخی از آنها بر تصمیم برای پیاده‌سازی میکروسرویس‌ها در زیرساخت‌های شرکت IT شما تأثیر می‌گذارد.
در دوره رایگان آموزش میکروسرویس سایت ما به معرفی کامل میکروسرویس پرداخته ایم توصیه میکنم حتما این دوره رو ببینید.
میکروسرویس چیست؟
در مقاله میکروسرویس چیست این معماری را بصورت کامل آموزش داده ایم شما می توانید برای آشنایی بیشتر با این معماری به این مقاله مراجعه کنید.
در فضای پرشتاب کسب‌وکار امروز، سازمان‌ها باید سریع‌تر از همیشه به تغییرات بازار و نیازهای کاربران واکنش نشان دهند. ازاین‌رو، نرم‌افزارها باید به‌سرعت آماده استفاده (Deploy) شوند، نگهداری آسان داشته باشند و همواره در دسترس باشند. اگرچه معماری سنتی (Monolithic) همچنان می‌تواند بسیاری از این الزامات را تأمین کند، اما محدودیت‌هایی دارد. در برخی شرایط، رویکردی پویاتر و مقیاس‌پذیرتر می‌تواند برای حفظ مزیت رقابتی در آینده حیاتی باشد.
معماری میکروسرویس دقیقاً با هدف برطرف‌کردن این نیازها پدید آمده است. در این روش، برنامه‌های نرم‌افزاری بزرگ به بخش‌های کوچک و مستقلی تقسیم می‌شوند که هرکدام تنها عهده‌دار یک وظیفه مشخص هستند. در نتیجه، هر سرویس را می‌توان به‌صورت جداگانه بروزرسانی، تعویض یا مقیاس کرد. توسعه‌دهندگان از این طریق، اپلیکیشن را به‌عنوان مجموعه‌ای از اجزای قابل تعویض و ارتقا می‌سازند که تغییرات در آنها بسیار سریع‌تر و آسان‌تر از معماری سنتی صورت می‌گیرد.
در حالت ایدئال، این ساختار ماژولار امکان ارائه قابلیت‌های جدید را در مدت‌زمان کوتاه‌تری فراهم می‌کند و درنتیجه، رشد کسب‌وکار را سرعت می‌بخشد. بااین‌حال، تفکیک (Decompose) یک سیستم بزرگ می‌تواند در بعضی بخش‌ها پیچیدگی بیشتری ایجاد کند؛ این تنها یکی از جنبه‌های «تریدآف» میان معماری میکروسرویس و مدل کلاسیک مونولیتیک است. هرچه این معماری در چرخه تکاملی (Hype Cycle) خود پیش می‌رود، درک ما از نقاط قوت و ضعف آن نیز عمیق‌تر می‌شود.
میکروسرویس چیست؟
میکروسرویس‌ها (یا معماری میکروسرویس) به برنامه‌هایی گفته می‌شود که از چند سرویس با حداقل وابستگی (loosely coupled) تشکیل شده‌اند. هر سرویس تنها بخشی از منطق تجاری را مدیریت می‌کند، دیتابیس و مدل داده مخصوص خود را دارد و ازطریق کانال‌های سبک‌وزن (مثل یک Event Broker یا پروتکل REST) با سرویس‌های دیگر ارتباط می‌گیرد. عملکرد داخلی هر سرویس مانند یک جعبه سیاه (Black Box) است که صرفاً از راه رابط‌های برنامه‌نویسی کاربردی (API) برای دیگر بخش‌ها یا نرم‌افزارهای خارجی در دسترس قرار می‌گیرد.
مزایا و معایب معماری میکروسرویس‌ها
در زیر به رایج‌ترین مزایا و معایب معماری میکروسرویس‌ها در یک محیط سازمانی خواهیم پرداخت.
مزایای میکروسرویس‌ها:
خرابی یکی از ماژول‌ها نیز از کار نمی‌افتد. Codebase کوچک‌تر تیم‌ها را قادر می‌سازد تا کد را به‌راحتی درک کنند، و نگهداری آن را ساده‌تر می‌کنند. میکروسرویس معمولاً دارای Codebase کوچک است که نگهداری و پیاده‌سازی آنها را آسان‌تر می کند. همچنین تمیز نگه‌داشتن کد و مسئولیت کامل تیم‌ها در قبال سرویس‌های خاص بسیار راحت‌تر است.
مزایای میکروسرویس‌ها
توسعه سریع و چابک
میکروسرویس‌ها با روش‌های توسعه سریع (Agile) هماهنگی بالایی دارند و نیاز سازمان‌ها به تبادل سریع اطلاعات را برآورده می‌کنند. هر سرویس می‌تواند به‌صورت مستقل توسعه و به‌روزرسانی شود و این باعث می‌شود کل فرایند افزودن فیچرهای جدید و ارائه آپدیت‌ها سرعت بگیرد.
استقرار (Deploy) و به‌روزرسانی مستقل
از آنجا که هر میکروسرویس بخشی جداگانه از اپلیکیشن محسوب می‌شود، می‌توان آن را بدون نیاز به توقف یا بازنگری کل سیستم، به‌روزرسانی و مستقر کرد. این قابلیت امکان تحویل مداوم و ارتقای سریع ویژگی‌ها را فراهم می‌کند.
تیم‌های تخصصی و متمرکز
هر میکروسرویس را می‌توان به یک تیم توسعه اختصاص داد تا روی همان بخش خاص تمرکز کند. به این ترتیب، اعضای تیم بدون نگرانی از درگیری با بخش‌های دیگر، مسئولیت کامل آن سرویس را بر عهده دارند و سریع‌تر به نتیجه می‌رسند.
مقیاس‌پذیری آسان (Scalability)
در صورت افزایش تقاضا برای بخشی از اپلیکیشن، تنها سرویس مربوطه را می‌توان مقیاس داد. بنابراین نیاز نیست کل نرم‌افزار را ارتقا دهیم. این روش معمولاً سریع‌تر و مقرون‌به‌صرفه‌تر است و به شما اجازه می‌دهد منابع را دقیقاً در جایی که لازم است، افزایش دهید.
کاهش زمان ازکارافتادگی (Downtime) از طریق جداسازی خطا
اگر یکی از سرویس‌ها با خطا مواجه شود، می‌توان آن مشکل را به همان سرویس محدود کرد تا کل اپلیکیشن از دسترس خارج نشود. این تفکیک موجب می‌شود حتی در صورت بروز خرابی در یکی از سرویس‌ها، قسمت‌های حیاتی سیستم فعال بمانند.
Codebase کوچک و قابل مدیریت
هر میکروسرویس معمولاً کد محدودی دارد و همین موضوع نگهداری آن را ساده‌تر می‌کند. با این روش، تمیز نگه‌داشتن کد و مسئولیت‌پذیری تیم در قبال یک سرویس یا ویژگی خاص، بسیار راحت‌تر از کار روی یک سیستم بزرگ و یکپارچه است.
معایب میکروسرویس‌ها
با وجود اینکه در عصر حاضر ابزارها و فناوری‌هایی توسعه یافته‌اند که مدیریت میکروسرویس‌ها را آسان‌تر می‌کنند، هنوز هم این معماری با چالش‌ها و محدودیت‌هایی مواجه است. اگرچه بسیاری از فرایندهای توسعه در میکروسرویس‌ها ساده‌تر شده، اما همچنان بخش‌هایی وجود دارد که ممکن است پیچیدگی بیشتری نسبت به معماری مونولیتیک ایجاد کند. در ادامه به مهم‌ترین این موارد اشاره می‌کنیم:
1. افزایش پیچیدگی در تیم‌های توسعه
- ارتباطات بین سرویس‌ها: یک اپلیکیشن می‌تواند ده‌ها یا حتی صدها میکروسرویس داشته باشد که برای تبادل داده‌ها و اطمینان از امنیت، نیازمند پروتکل‌ها و روش‌های ارتباطی متعددی هستند.
- دیباگ و عیب‌یابی دشوارتر: هر میکروسرویس لاگ‌ها و گزارش‌های مخصوص خود را دارد. در صورت بروز مشکل، ردیابی آن میان سرویس‌های مختلف ممکن است زمان‌بر و پیچیده شود.
- تست یکپارچگی (Integration Test): اگرچه تست واحد (Unit Test) در میکروسرویس‌ها ساده‌تر است، اما تست یکپارچه‌سازی سرویس‌های متعدد کار آسانی نیست. با توجه به توزیع‌شدگی اجزای سیستم، توسعه‌دهندگان نمی‌توانند به‌راحتی تمام میکروسرویس‌ها را بر روی یک ماشین اجرا و آزمایش کنند
2. اهمیت کنترل رابط (Interface Control)
- وابستگی به API: هر میکروسرویس API منحصربه‌فردی دارد که سایر سرویس‌ها یا اپلیکیشن‌ها برای حفظ ثبات به آن متکی هستند. تغییر این API بدون درنظرگرفتن سازگاری با نسخه‌های قدیمی (Backward Compatibility) می‌تواند باعث اختلال در بخش‌هایی شود که به سرویس قدیمی وابسته‌اند.
- افزایش تعداد APIها: معماری میکروسرویس‌ها معمولاً به APIهای متعددی منجر می‌شود که هرکدام برای عملکرد کسب‌وکار ضروری‌اند. در نتیجه، مدیریت و کنترل این رابط‌ها برای پایداری و امنیت سیستم اهمیت بسیار بالایی پیدا می‌کند.
3. هزینه‌های راه‌اندازی و زیرساخت
- نیاز به زیرساخت و نیروی متخصص: برای اجرای موفق میکروسرویس‌ها، لازم است بستر میزبانی مناسبی داشته باشید که از نظر امنیتی و نگهداری استانداردهای لازم را تأمین کند. همچنین وجود تیم‌های توسعه و عملیات (DevOps) ماهر ضروری است تا بتوانند میکروسرویس‌ها را به‌درستی درک و مدیریت کنند.
- سرمایه‌گذاری اولیه: شرکت‌هایی که قبلاً از معماری مونولیتیک استفاده کرده‌اند، برای گذار به میکروسرویس‌ها ممکن است ناچار به تهیه زیرساخت جدید یا بازطراحی سامانه‌ها شوند که این امر هزینه‌های اولیه نسبتاً بالایی در پی دارد.
درنظرگرفتن مزایا و معایب میکروسرویس‌ها
بدیهی است که بسیاری از مزایا و معایب معماری میکروسرویس‌ها را باید در نظر گرفت، اما شما ملزم به درنظرگرفتن فرهنگ سازمانی و اهداف خود در این معادله هستید. اکثراً شرکت‌هایی مناسب معماری میکروسرویس‌ها هستند که دارای فرهنگ سازمانی با توزیع کاربین تیم‌های کوچک توسعه هستند. همچنین، میکروسرویس‌ها برای سازمان‌هایی که نیاز به نوآوری سریع دارند و پایگاه‌های کاربر بزرگ‌تر یا متنوع‌تری دارند، بهترین عملکرد را دارند.
مزایا و معایب معماری میکرو سرویس‌ها با معماری Monolithic سنتی تفاوت زیادی دارد و این مدل برای هر سازمانی ایدئال نیست. بااین‌حال، تغییر عمده به این سبک معماری ماژولار به یک دلیل اتفاق می‌افتد: شرکت‌های بیشتری فهمیدند که نیاز به توسعه برنامه‌های سریع‌تر، آسان‌تر و چابک‌تر دارند، و میکروسرویس‌ها این موارد را به‌گونه‌ای امکان‌پذیر می‌کنند که روش‌های معماری Monolithic به‌سادگی نمی‌توانند این کار را انجام دهند.
با مراجعه به صفحه دوره ها در سایت باگتو و دانلود دوره رایگان آموزش میکروسرویس درباره میکروسرویس‌ها بیشتر بیاموزید.
برای افزودن دیدگاه خود، نیاز است ابتدا وارد حساب کاربری‌تان شوید